گفتار درمانی برای کودکان – چه زمانی باید به یک آسیب شناس گفتار مراجعه کرد

شدیدترین دوره رشد گفتار در سه سال اول زندگی رخ می دهد. یادگیری صحبت کردن برای کودکان نوپا برای برقراری ارتباط و درک زبان در سال های اولیه مدرسه بسیار مهم است.

گفتار برای کودکان خردسال نقاط عطفی دارد، همانطور که برای سایر اجزای رشد آنها نقاط عطف وجود دارد. اگر کودک به این نقاط عطف نرسید، والدین باید از پزشک عمومی یا پرستار کودک خود در مورد بردن فرزندشان نزد آسیب شناس گفتار مشاوره بگیرند.

در اینجا مواردی وجود دارد که می توانید در گفتار فرزندتان به آنها گوش دهید تا مطمئن شوید که آنها به این نقاط عطف دست یافته اند:

• تا نه ماهگی با صداهای همخوان غوغا نمی کند
• در 18 ماهگی کمتر از 20 کلمه استفاده نکنید
• تا دو سالگی کمتر از 50 کلمه استفاده نکنید
• افرادی که در سه سالگی در درک فرزند شما مشکل دارند

مشکلات گفتاری و ارتباطی در کودکان چقدر شایع است؟

این فقط کودکان نوپا و بسیار جوان نیستند که دچار اختلالات گفتاری می شوند. در صورت عدم درمان، مشکلات گفتاری می تواند تا دبستان و دبیرستان ادامه یابد.

بر اساس آسیب شناسی گفتار استرالیا (SPA) حدود 1.1 میلیون نفر (5٪ از جمعیت) اختلال ارتباطی دارند. مطالعات نشان می دهد که 13 درصد از کودکان در مدارس ابتدایی و متوسطه در استرالیا دارای اختلالات ارتباطی هستند که ممکن است شامل گفتار، زبان، سواد، ارتباطات اجتماعی، صدا و روان باشد. کودکان مبتلا به اختلال زبان شش برابر بیشتر از کودکان بدون اختلال در خواندن دچار مشکل می شوند. همچنین بین مشکلات ارتباطی و سلامت روانی ضعیف همبستگی وجود دارد.

تفاوت زبان و گفتار

زبان به گفتار، درک، خواندن و نوشتن اشاره دارد. یک کودک ممکن است با یک یا چند مورد از این مهارت های زبانی تاخیر داشته باشد.

گفتار به صدا، بیان و روان اشاره دارد. صدا به نفس و تارهای صوتی اشاره دارد. مفصل بندی روشی است که قسمت های مختلف دهان به هم می رسند تا صداها و کلمات را تشکیل دهند. تسلط ضعیف لکنت زبان یا لکنت است.

اختلال مفصلی

برای تولید صحیح صدا شامل حرکات هماهنگ لب ها، زبان، دندان ها، کام (بالای دهان) و سیستم تنفسی (ریه ها) می شود. همچنین اعصاب و ماهیچه های مختلفی برای گفتار استفاده می شود. کودکان مبتلا به اختلال بیان ممکن است مشکلات زیر را داشته باشند:

قادر به تولید صدای خاصی نیست

نقاط عطف برای گفتن صداها

در سن چهار سالگی، اکثر کودکان می توانند اکثر صداها را به درستی بیان کنند (مانند m، n، h، w، p، b، t، d، k، g، ng، f، y، s، z، ch، j، sh، l) و دو یا چند خوشه همخوان (مانند tw، sp، gl) را ترکیب کنید. کودکان ممکن است از خوشه ها در ابتدا (مثلاً آبی) یا انتهای کلمات (مثلاً دست) استفاده کنند. همچنین، کودکان معمولا اکثر صداهای صدادار را در کلمات به درستی بیان می کنند (به عنوان مثال، ay، oh، ee).

اما تلفظ برخی صداها دشوارتر از سایرین است. بیشتر کودکان به یک سال دیگر نیاز دارند تا بتوانند صداهای r و v را به درستی تلفظ کنند. طبیعی است که صدای ‘th’ خیلی بیشتر طول بکشد. بسیاری از کودکان قبل از اینکه بتوانند کلمات حاوی “th” را به درستی تلفظ کنند، هشت ساله خواهند شد.

اختلالات واجی

کودک مبتلا به اختلال واجی یک یا چند مورد از موارد زیر را تجربه خواهد کرد:

• صداها را درست بسازید اما در یک کلمه از آن در موقعیت اشتباه استفاده کنید
• صداها را درست بسازید اما آن را در کلمه اشتباه استفاده کنید
• با صداهای خاص در کلمات اشتباه کنید

لکنت زبان

لکنت زبان و لکنت زمانی است که گفتار در ریتم یا جریان خود قطع می شود. ممکن است در جایی که کودک سعی می کند صحبت کند، اما صدایی بیرون نیاید، تردید، تکرار یا بلوک های خاموش وجود داشته باشد. لکنت معمولا در اوایل کودکی و اغلب در سن سه سالگی شروع می شود. لکنت ممکن است در نوع یا فرکانس تغییر کند. تحقیقات نشان می دهد 8.5 درصد از کودکان سه ساله لکنت زبان را تجربه می کنند. در سنین مدرسه، کودکان ممکن است هنگام صحبت کردن دچار تنش شوند، توسط همسالان خود مورد تمسخر قرار گیرند، از اضطراب رنج ببرند و مشکلات اجتماعی داشته باشند. در زندگی بعدی، این اختلال ممکن است بر تحصیل و فرصت های شغلی آنها تأثیر بگذارد.

کارهایی که می توانید برای کمک به گفتار فرزندتان انجام دهید

والدین می توانند چندین کار را برای کمک به بهبود گفتار فرزندشان انجام دهند. کودکان با گوش دادن به دیگران صحبت کردن را یاد می گیرند، بنابراین از هر فرصتی برای صحبت با کودک خود تا حد امکان استفاده کنید. اشیاء، افراد و مکان ها را نام ببرید. از کودکی در مورد هر چیزی با فرزندتان صحبت کنید (حتی اگر متوجه نشوند که شما چه می گویید). بچه ها از شنیدن صدای والدین خوشحال می شوند و با آنها صحبت می شود.

به آسیب شناس گفتار مراجعه کنید

آسیب شناس گفتار/درمانگر فردی است که مشکلات ارتباطی و گفتاری را تشخیص می دهد و برنامه درمانی را طراحی می کند. آسیب شناسان گفتار با طیف وسیعی از افراد از نوزادان با شکاف کام گرفته تا افراد مسن با مشکلات بلع کار می کنند. مدرک لیسانس یا فوق لیسانس از دانشگاه های استرالیا برای کار به عنوان آسیب شناس گفتار مورد نیاز است.

شنوایی فرزندتان را بررسی کنید

برخی از مشکلات گفتاری مربوط به شنوایی ضعیف است. کودک باید بتواند کلمات گفته شده را به وضوح بشنود تا آنها را به درستی تکرار کند. ممکن است کودکی در نوزادی تست شنوایی خود را گذرانده باشد، اما بعداً ممکن است دچار مشکل شنوایی شود، به خصوص اگر عفونت گوش داشته باشد. اگر در مورد شنوایی فرزندتان نگرانی دارید با پزشک عمومی خود صحبت کنید و یک بررسی شنوایی ترتیب دهید.

اجازه دهید فرزندتان صحبت کند

بیشتر اوقات (اما نه همیشه!) والدین می دانند فرزندشان چه می خواهد. آنها ممکن است به فنجان خود اشاره کنند یا درب یخچال را بکشند تا کاملاً واضح باشد که آنها چه می خواهند. به جای تکمیل درخواست خود پس از یک نکته یا غرغر، به فرزندتان بگویید اگر به اندازه کافی بزرگ شده است درخواست کند. هنگام تحویل کلمه، آن را تکرار کنید و آنها را تشویق کنید که سعی کنند کلمه یا کلمات را با شما بیان کنند.

گفتار کودک خود را اصلاح کنید

والدین مهمترین معلم کودک خردسال هستند. وقتی کودک کلمه ای را اشتباه می گوید، به او بگویید چگونه آن را بگوید و او را تشویق کنید که کلمه را با شما تکرار کند. کمی وقت صرف شده با کودک برای کمک به گفتار او می تواند برای آینده او سودمند باشد.