نظرات اسلام و قرآن در مورد رابطه زناشویی و لذت جنسی
روابط جنسی از منظر قرآن
غریزه جنسی، یک عطیه الهی و امر طبیعی و فطری است که خداوند در انسان قرار داده است.
غریزه جنسی یکی از غرایزی است که خداوند در انسان جای داده است؛ این غریزه عطیه الهی و امر طبیعی و فطری است. قرآن کریم تمایل مرد و زن به یکدیگر را جزء ساختار آدمی و نخستین آثار زیبا و آراسته دنیوی میداند: “برای مردمان، علاقه به چیزهای گوناگون، از جمله علاقه به زنان و … آراسته شده است.” (آل عمران، ۱۴) در این آیه، واژه “شهوت” به کار رفته و به معنای خواسته شدید است، میتوان گفت علاقه به زن و فرزند شدید است (بهشتی، ۱۳۸۸، ص ۱۸۴). در مجموعه آثار (ج، ۱۹) شهید مطهری در مورد غریزه جنسی این گونه میگوید: “علاقه جنسی با معنویت و روحانیت منافات ندارد، بلکه جزء خوی و خلق انبیا است.”
غریزه جنسی عطیه الهی و امر طبیعی و فطری است. قرآن کریم تمایل مرد و زن به یکدیگر را جزء ساختار آدمی و نخستین آثار زیبا و آراسته دنیوی میداند. خداوند غرایز انسانی را برای اهداف رشد فردی و اجتماعی در وجودش نهاده است و برای ارضای آنها راهنمایی کرده است. تجاوز و تفریط در ارضای غریزه جنسی، علاوه بر عدم دستیابی به اهداف خلقت، منجر به عذاب الهی در دنیا و آخرت میشود. در سوره فرقان آیاتی در این مورد آمده است و عذاب خلد در جهنم برای کسانی که زنا میکنند وعده شده است.
در سوره مؤمنون، کسانی که غیر از راه شرعی ارضای غریزه جنسی خود را میکنند، اورا متجاوز نامیده شده و میشود:
“و آنها که دامن خود را حفظ میکنند، تنها آمیزش جنسی با همسران و کنیزانشان دارند، که در بهرهگیری از آنان ملامت نمیشوند، و کسانی که غیر از این طریق را طلب کنند، تجاوزگرند.” (مؤمنون، ۷ـ۷۵)
قرآن کتاب فطرت و زندگی است و در مورد استفاده صحیح از غریزه جنسی آیاتی آمده است؛ با تدبر و تامل در این آیات و مقایسه با مکاتب دیگر مادی، روشن میشود که دستورات اسلام در این زمینه چقدر کامل و جامع است.
با تدبر در آیات الهی می توان نکات ذیل را پیرامون روابط جنسی یافت :
۱) تمتع ولذت
۲) زمان اختصاصی
الف ـ تمتع ولذت
در این متون، آیات قرآن و احادیث از امام صادق (ع) و پیامبر اسلام (ص) و همچنین نظرات مارابل مورگان در مورد لذت جنسی و رابطه زناشویی آورده شده است.
آیه «و زنانی را که متعه میکنید، واجب است مهر آنها را بپردازید» اشاره به مسئله مهر و حقوق زنان دارد و کلمه «تمتع» به معنای بهرهبرداری و لذتبرداری است. این بهرهبرداری از رابطه زناشویی است، که امام صادق (ع) آن را یکی از لذتبرداریهای برتر در دنیا و آخرت میداند.
آیه دیگری از قرآن میگوید: «و از نشانههای او این که همسرانی (زوج) از جنس خودتان، به نفع و سود شما آفرید»، که به اهمیت وجود زوج در زندگی و فواید آن اشاره دارد.
پیامبر اسلام (ص) نیز در مورد لذتبرداری از دنیا از طریق زنان و گلها صحبت کرده و این را یکی از لذتهای او در دنیا دانسته است.
مارابل مورگان، نویسنده کتاب «زن کامل»، لذت جنسی را بیان کرده و اهمیت فیزیولوژیکی و روحانی رابطه جنسی را برجسته کرده است.
با این توصیفات، نکتهای که مشخص است این است که در اسلام، رابطه زناشویی و لذتبرداری از آن به عنوان یکی از نعمتهای الهی و یک جزء مهم از زندگی انسان شناخته شده است. این ارزشگذاری از رابطه زناشویی به منظور ترویج زندگی زناشویی سالم، رشد روحانی و جسمی و حفظ سلامت فیزیکی و روانی است. از این رو، هر دو نفر در این رابطه احساس میکنند که نیازها و خواستههایشان ارضاء و برآورده شده است.
ب ـ زمان اختصاصی
قرآن اهمیت وقتهای خصوصی میان زوجین را تأکید میکند و توصیه میکند که در این اوقات خصوصی، دیگران وارد نشوند. حتی کودکان باید برای ورود به این اوقات اجازه بگیرند. این وقتهای خصوصی میتواند به حفظ سلامت جنسی کودکان کمک کند و از آنها خودآگاهی بدهد.
والدین نیز نیاز به اوقات خصوصی دارند، زیرا این وقتها برای زندگی زناشویی مهم و ضروری است. عدم رعایت این وقتهای خصوصی میتواند به تضعیف رابطه زناشویی و کاهش محبت منجر شود.
قرآن در این مورد دوباره تأکید میکند که والدین باید اجازه گرفته و دیگران وارد این اوقات خصوصی نشوند. این توصیهها نشاندهنده اهمیت ویژهای است که اسلام به این موضوع میدهد و بر اهمیت حفظ حرمت وقتهای خصوصی تأکید دارد.
به طور مشابه، امام صادق (ع) نیز در این مورد توضیحاتی داده و از دیگران خواسته است که در این وقتها اجازه بگیرند. اوقات خصوصی مانند “غرّة” و “خلوة” از نظر امام صادق (ع) وقتهایی هستند که باید به حریم شخصی والدین احترام گذاشته شود.
این توصیهها و اصول اسلامی نشاندهنده توجه به نیازهای فطری و غرایز انسانی است. ارضای این نیازها از طریق راههای مشروع و شرعی تشویق میشود، در حالی که روشهای نامشروع مورد مذمت قرار میگیرند.
قرآن میآموزد که ارضای غرایز جنسی از طریق روابط زناشویی مشروع و سالم موجب رشد و توسعه معنوی فرد و جامعه میشود. از این رو، اهمیت ویژهای به حفظ حرمت وقتهای خصوصی و ارضای نیازهای فطری از طریق روابط زناشویی شرعی و مشروع میدهد.
این نکات به نشان دادن آن است که اسلام با توجه به نیازهای انسانی، راههای مناسبی برای ارضای غرایز انسانی ارائه داده است که همزندگی سالم و مؤثر را ترویج میکند.